 |
| چمتله- ننگرهار |
سال نو میلادی هم رسید و امیدوارم که حداقل در این سال جدید، همانطور که مقامات نظامی ناتو و امریکایی میگویند، سال نسبتا آرامی باشد، چرا که آنان تاکید بر فشار بیشتر بالای تروریستان و طالبان دارند. البته آنها دل به این خوش کرده اند که طالبان بخاطر فشار آنان، دست از حملات هجومی خود کشیده اند( البته اگر فشاری در کار باشد) تا یادم نرفته اینرا باید بگویم که همه ساله طالبان در زمستان مانند خرسهای قطبی به خواب زمستانی میروند و بعد از شروع فصل گرما دوباره کار خود را از سر میگیرند، ناتو هم به این دل خوش کرده که طالبان تضعیف شده و دست از حملات هجومی خود برداشته اند (نخیر آقا، هوا که گرم شد باز می بینی، از حالا در فکر چاره باش).
به نظر بنده حقیر اگر آنها میخواهند که طالبان را تضعیف و یا فلج بسازند، باید در اصل لانه و تمویل کننده آنها را در آنسوی مرزها از بین ببرند، که البته آنها در این اواخر مقداری چنین میکنند، ولی چقدر دیر. آیا آنها 8 سال پیش نمیدانستند که این کار را باید انجام داده و مردم مظلوم افغانستان را از این جور و بیچارگی برهانند؟ صد البته که میدانستند، ولی آنها میخواهند به بهانه از بین بردن طالبان و تروریستان، در افغانستان روزگار را با بازی "موش و پشک" سپری کرده تا به اهداف خویش که همانا سیاست استعمار و آب گل آلود است، برسند. پس بدانید که هیچ پشکی بخاطر رضای خدا موش نمیگیرد، و این جوامع بین المللی نیز برای رضای خدا و آسایش دل افغانان بیچاره به اینجا نیامده اند، بل همه میدانند که آنان بخاطر منافع و سود خویش اینجا میدان کار زار راه انداخته اند.
پس وای به جان مردم بیچاره و مظلوم افغانستان، از یک طرف طالبان اسلام نما ولی فارغ از دین، و از سوی دیگر نیروهای ائتلاف هریک به نوبه خویش، از ریختن خون مردم همیشه مظلوم افغانستان دریغ نمیکنند و در این بین همسایگان نیز در سرکوبی و مظلوم ستیزی جایگاه خویش را خوب حفظ کرده و باری سنگین بر پشت کوژ افغانها می نهند. حال نمیدانم ما مردم مظلوم چه وقت و چگونه از این روزگار بد یمن رهایی خواهیم یافت؟!
