December 07, 2011

کشتار بزدلانه مردم مظلوم افغانستان توسط دشمنان قسم خورده این مرز و بوم، باعث اتحاد بیشتر مردم افغانستان میشود













باز هم دشمنان ددمنش و درنده خوی ملت مظلوم و بیچاره افغانستان مردم مظلوم افغانستان را به خاک و خون کشیدند.
اما اینبار آنان دیگر بهانه ای ندارند تا بگویند که در جریان حمله بر کاروان نیروهای خارجی و یا اردوی ملی حمله کرده و در نتیجه آن افراد ملکی هم کشته شدند. بلکه آنان اینبار مسلمانانی که برای نواسه پیامبر گرامی اسلام عزاداری میکردند و کلمه طیبه را بر زبان داشتند را به خاک و خون کشیدند. اینبار آنان کودکان، جوانان، زنان و مردانی را با بزدلی تمام به شهادت رساندند که آنها بی سلاح بوده و در عزای بزرگ مرد دین شان مویه میکردند.

آیا کسانی که اینگونه حملات را طراحی میکنند مسلمانند؟!! همه میدانیم که اینها مسلمان نیستند، بلکه کسانی هستند دشمن اسلام و مردم افغانستان، دشمنان قسم خورده ملت مظلوم افغانستان. ملتی که با پاره نانی و آبی شب خود را در این سرمای زمستان به صبح میرسانند، اما میخواهند آرامش داشته باشند. چرا که بعد از سه دهه جنگ و خونریزی حالا مظلومین افغان از جنگ و درگیری خسته شده اند و میخواهند در صلح و آرامش زندگی کنند. اما هیهات! پاکستان که دشمن قسم خورده افغانستان است نمیگذارد که چنین شود و مردم ما طعم خوش آرامش و صلح را بچشد.

اینبار و به گفته بی بی سی، یکی از شاخه های محلی لشکر جنگوی به نام "جنگوی العالمی" که در پاکستان قرار داشته و از افراطیون بحساب میاید، با تماس با دفتر محلی بی بی سی در پاکستان، مسئولیت این حمله را بر عهده گرفته است. حال معلوم شد که چه نیم کاسه ای زیر کاسه بوده و دهها اما و اگر را بوجود آورده.

آیا دولت پاکستان نمیتواند جلو فعالیتهای این گروه مخوف و اسلام ستیز را که چندی پیش نیز 29 تن از زائران شیعه مذهب را در ایالت سیستان پاکستان که به قصد زیارت راهی ایران بودند را به خاک و خون کشیدند، بگیرد؟؟ آیا دولتی که ادعای داشتن اردوی قوی و سلاح اتمی و استخبارات قوی را دارد نمیتواند از عهده ی این گروه مشرک برآید؟؟؟
اگر نمیتواند همان به که دولت را به اهلش بسپارد تا کسانی دیگر بیایند و این گروه های مخوف و تندرو را که باعث بوجود آمدن عرق شرم بر جبین اسلام میشود را از بین برده و به کام نابودی بکشاند.
اینجاست که معلوم میشود دست دولت پاکستان و این گروههای تندرو در یک کاسه بوده و با هماهنگی هم میخواهند تنشها و مشکلاتی را برای دولت و ملت ستم دیده افغانستان روا دارند.

حال ملت آگاه افغانستان میدانند که این کار اجنبیان تشنه به خون افغانها میباشد، و هیچگاه اتحاد و اتفاق شان را از دست نخواهند داد.
نوکران و اجنبیان دشمنان قسم خورده افغانستان باید بدانند که این حرکات پست و بزدلانه آنها نخواهد توانست یکدلی و اتحاد شیعیان و سنی های افغانستان را از بین ببرد، بلکه این وقایع باعث میشود ملت افغانستان هرچه بیشتر و پیشتر با هم متحد شده و در برابر دژخیمان و معاندین اسلام و ملت افغانستان، ایستادگی کنند و با اتحاد و اتفاق خویش بیرق اسلام ناب محمدی را تا ابد بر فراز قلل بلند افغانستان به اهتزاز در بیاورند.

May 22, 2011

اینبار کشتن بیماران و داکتران، شرم آورست

در کدام دین و مذهب گفته شده که بیماران و داکتران را باید کشت؟!
شفاخانه 400 بستر


روز شنبه 21 ماه می سال 2011 (دیروز) یک حمله انتحاری در شفاخانه 400 بستر رخ داد که هدف حمله کننده، مجروحان و داکتران بود، و در این بین 6 تن از مجروحان و محصلین طب نظامی  به شهادت رسیده و بیش از 20 تن دیگر مجروح گردیدند. این دیگر چی نوع جهاد است (البته به گفته خود طالبان)؟! آیا در جهاد فی سبیل الله کشتن مجروحان، داکتران و محصلین حلال دانسته شده؟! آیا اسلامی که گفته زگهواره تا گور دانش بجوی، حکم به قتل محصلان میدهد؟! آیا رسول خدا در جنگ بدر نگفت، هر کسی که به 10 مسلمان سواد خواندن و نوشتن را بیاموزد آزاد است؟ آیا پیامبر گرامی نگفت که با اسیران و مجروحان آب و نان تان را قسمت کنید؟!

پس چگونه است که طالبان خود را مسلمان نام نهاده و چنین خلاف شریعت و سنت محمدی عمل میکنند؟! اینان که چنین میکنند، هیچ فرقی با آن کافری که در پیش از اسلام دخترش را زنده به گور میکرد ندارند.
 
در تمامی جنگهای گذشته، از جنگ جهانی اول تا کنون در هیچ جنگی شنیده نشده که بیماران، مجروحان و یا داکتران هدف مستقیم طرفهای متخاصم قرار گرفته باشند. در طی جنگهای گذشته مجروحان و یا داکترانی که کشته شده اند همگی به طور اتفاقی کشته شده اند و آنهایی هم که اسیر گرفته شده اند، همانند یک اسیر جنگی با آنها برخورد شده است. در تمامی ادیان دیده شده که پیروان آن با مجروحان و داکتران اسیر مدارا کرده اند چرا که دینشان به آنها این توصیه را کرده است.
حال نمیدانم که این طالبان جزء پیروان کدام دین هستند که این گونه اسیران را سر میبرند، مجروحان و داکتران را آماج حمله قرار میدهند و مردم بیگناه را به کام مرگ میفرستند؟! و بعد از این عمل قبیح با افتخار مسئولیت چنین جنایاتی را هم به عهده میگیرند.  
قطعا طالبان مسلمان نما بوده و  پیروان دین مبین اسلام نیستند، چرا که اسلام همیشه  پیروانش را در مدارا با اسیران، مجروحان و داکتران توصیه کرده است.

April 27, 2011

نه سال کوشش و دستگیری، یک شب فرار بیش 500 زندانی

چند روز پیش همه رسانه ها دادوبیداد کردند که بیش از 500 طالب از زندان مرکزی قندهار که فاصله چندانی هم از شهر قندهار ندارد، گریخته اند. جالبتر اینکه مقامات دولتی ادعا میکنند خبر فرار طالبان از زندان را از طریق رسانه ها شنیده اند، بسیار جای تاسف است که یک دولت خبر داخلی خودش را از رسانه های خصوصی بشنود، اینهم یک نوع حکومت داری است دیگه!


از طرفی دیگر طالبان ادعا دارند که تمام پلانگذاریهای آنها 5 ماه طول کشیده و هیچ کس از داخل زندان آنها را کمک نکرده، بیشک که دروغی کاملا بیجاست. مگر میشود که در خانه ای در فاصله 300 متری تحرکاتی صورت بگیرد ولی نیروهای گزمه و امنیتی با خبر نگردند، در ضمن فرض کنیم که این گپ آنها درست، تونلی که آنها حفر کردند نهایت به یک سلول (اتاق) زندان منتهی میشد، پس چطور سایر زندانیان از سایر بخشها و سلولها توانستند از همان تونل فرار کنند؟! قاعدتا بعد از زنگ خاموشی و هنگام خواب، تمامی دروازه های سلولها بسته و فقط تعداد اندکی از زندانیان در یک سلول شب را سپری میکنند، پس چطور شد که از یک تونل آنهم در یک سلول چند صد زندانی فرار کردند؟ پس حتما نیم کاسه ای زیر کاسه بوده! حتما با دخالت عوامل نفوذی داخل زندان و همکاری زندان بانان، دروازه های سلولها عمدا باز گذاشته شده تا همه زندانیان طالب بتوانند از یک سلول فرار نمایند.

این بار دوم است که طالبان از زندان مرکزی قندهار فرار میکنند، سال 2008 بود که 900 طالبان از این زندان فرار کردند که جریان فرار آنها با حمله انتحاری و درگیری مسلحانه همراه بود، اما اینبار بدون هیچگونه خونریزی و درگیری، آنها کار خود را کردند. بنظر میرسد که دفعه پیش مقامات زندان قندهار به طالبان گفته بودند که دیگر نیازی به جنگ و خونریزی نیست، بیایید اینبار با یک طرح ریزی مناسب که هم شان و ذکاوت شما پیش نیروهای ائتلاف بالا رود و هم ما آبروی ما نریزد، فرماندهان شما را فراری دهیم. به جرات میتوانم بگویم که اکثر مردم افغانستان بر این عقیده اند که فرار زندانیان طالب بدون همکاری مقامات داخل زندان کاری غیر ممکن میباشد. حالی باید غم این را داشته باشیم که این پنجصد نفر فراری چی کارهایی که میتوانند انجام دهند، چرا که چندین ده نفر آنها جزء گروه فرماندهی آنان میباشد، خدا خیر کند. بیچاره نیروهای افغان و ائتلاف که 9 سال زحمت کشیدند و آنها را دستگیر کردند، ولی همه آنها یک شبه فرار را بر قرار ترجیح داده و به عمال خارجی و دشمنان قسم خورده خویش پیوستند.

 بیچاره افغانستان و ملت مظلومش که باید این درد و وقایع پس از این فرار را تحمل کنند. 

March 23, 2011

سال نو، بهار نو، روز نو مبارک

ای آنکه به تدبیر تو گردد ایام
ای دیده و دل از تو دگرگون مادام
ای آنکه به دست توست احوال جهان
حکمی فرما که گردد ایام به کام

دوستان عزیز امیدوارم که سال خوب و خوش و سراسر امنیت را پیش رو داشته باشید. نمیدانم کار درستی کردم که سال نو را تبریکی دادم یا نه؟!
چرا که امسال من بکلی گیج شده ام، به بعضی ها که نوروز را تبریکی میدادم با کمال خوشرویی و مهربانی پیامم را پذیرا شده و به من هم تبریک میگفتند، ولی امان از دست کسانی که خود را مسلمان تر احساس کرده و خود را تافته جدا بافته میدانند. وقتیکه به آنها سال نو و نوروز را تبریکی میگفتم، گویی نزد آنها کافر شده ام و مرا بطور غیر مستقیم کافر خطاب کرده و میگفتند کار حرام کرده ام و باید زود رفته و توبه کنم.
پس من هم به آنها میگویم: عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه سرشت       که گناه دیگران برتو نخواهند نوشت 
سوال من اینجاست، چرا وقتیکه این تافته های جدا بافته و خود مسلمان تر نماها، خانه، موتر و یا حتی لباس نو میخرند به همدیگر تبریکی میگویند ولی با آغاز بهار نو که هم منشا دینی و فرهنگی داشته و هم مقوله طبیعت را در خود جای داده، اینقدر متعصبانه و تندروانه برخورد میکنند. باید به آنها بگویم، برادران عقیده شما محترم ولی به عقیده دیگران هم احترام گذاشته و عجولانه حکم تحریم و تکفیر آنهایی را که سال نو را به هم تبریک میگویند صادر نکنید. مگر نمیدانید که ایام نوروز مصادف است با تخت نشینی حضرت علی، مگر نمیدانید که نوروز بیانگر و ممد فرهنگ چندین هزار ساله ما افغانهاست و جهان با همین فرهنگ ماست که ما را شناخته است و بالاخره مگر نمیدانید که سال نو با بهار آغاز میشود، بهاری که توام با زنده شدن مجدد طبیعت همراه است و خداوند با این پدیده، روز قیامت و قدرت لایزال خود در زنده ساختن مردگان را تثبیت کرده و به ما گوش زد میکند؟!
پس آیا جای خوشی و تبریک گویی نسبت به این همه عظمت و بزرگی وجود ندارد؟
آیا این دلایل کافی نیستند تا سال نو را به هم تبریک گفته و با همین یک جمله کوتاه کینه و کدورت را از قلبهایمان خارج کرده و راه دوستی و مهربانی را در پیش گیریم؟
حال قضاوت با شماست 

January 09, 2011

چمتله- ننگرهار
باز هم سال نو و همان بازی
سال نو میلادی هم رسید و امیدوارم که حداقل در این سال جدید، همانطور که مقامات نظامی ناتو و امریکایی میگویند، سال نسبتا آرامی باشد، چرا که آنان تاکید بر فشار بیشتر بالای تروریستان و طالبان دارند. البته آنها دل به این خوش کرده اند که طالبان بخاطر فشار آنان، دست از حملات هجومی خود کشیده اند( البته اگر فشاری در کار باشد) تا یادم نرفته اینرا باید بگویم که همه ساله طالبان در زمستان مانند خرسهای قطبی به خواب زمستانی میروند و بعد از شروع فصل گرما دوباره کار خود را از سر میگیرند، ناتو هم به این دل خوش کرده که طالبان تضعیف شده و دست از حملات هجومی خود برداشته اند (نخیر آقا، هوا که گرم شد باز می بینی، از حالا در فکر چاره باش).
به نظر بنده حقیر اگر آنها میخواهند که طالبان را تضعیف و یا فلج بسازند، باید در اصل لانه و تمویل کننده آنها را در آنسوی مرزها از بین ببرند، که البته آنها در این اواخر مقداری چنین میکنند، ولی چقدر دیر. آیا آنها 8 سال پیش نمیدانستند که این کار را باید انجام داده و مردم مظلوم افغانستان را از این جور و بیچارگی برهانند؟ صد البته که میدانستند، ولی آنها میخواهند به بهانه از بین بردن طالبان و تروریستان، در افغانستان روزگار را با بازی "موش و پشک" سپری کرده تا به اهداف خویش که همانا سیاست استعمار و آب گل آلود است، برسند. پس بدانید که هیچ پشکی بخاطر رضای خدا موش نمیگیرد، و این جوامع بین المللی نیز برای رضای خدا و آسایش دل افغانان بیچاره به اینجا نیامده اند، بل همه میدانند که آنان بخاطر منافع و سود خویش اینجا میدان کار زار راه انداخته اند.
پس وای به جان مردم بیچاره و مظلوم افغانستان، از یک طرف طالبان اسلام نما ولی فارغ از دین، و از سوی دیگر نیروهای ائتلاف هریک به نوبه خویش، از ریختن خون مردم همیشه مظلوم افغانستان دریغ نمیکنند و در این بین همسایگان نیز در سرکوبی و مظلوم ستیزی جایگاه خویش را خوب حفظ کرده و باری سنگین بر پشت کوژ افغانها می نهند. حال نمیدانم ما مردم مظلوم چه وقت و چگونه از این روزگار بد یمن رهایی خواهیم یافت؟!


January 02, 2011

سال نو میلادی مبارک! 

امیدوارم که ملت عزیز افغانستان و تمامی برادران و خواهران مسیحی مذهب ما سال خوب خوش و سرشار از صلح و امنیت را پیش روی داشته باشند.